(24 mei)  Zondag 29 mei is de zogenaamde ‘Wezenzondag’. Een term die opkomt uit het feit dat we leven tussen de viering van Hemelvaartsdag en het Pinksterfeest. Jezus is naar de hemel gegaan, terwijl de Geest nog moet worden uitgestort. Echter, wij mogen leven ná beide heilsfeiten. Wij weten dat Jezus ons ten goede in de hemel is, maar weten ook dat de Heilige Geest in onze harten wil wonen. Laat het ons gebed zijn – ook met het oog op de diensten van zondag – dat die Geest in ons wil werken en wonen. Ik sluit af met bemoedigende woorden van Jezus zelf uit Johannes 14:18-19: “Ik zal u niet als wezen achterlaten; Ik kom weer naar u toe. Nog een korte tijd en de wereld zal Mij niet meer zien, maar u zult Mij zien, want Ik leef en u zult leven.”

Hartelijke groet, ds. A. van der Stoep.

Terwijl ik dit schrijf, ligt de Koningsdag achter ons, terwijl 4 en 5 mei voor ons liggen. Ook aan de pastorie kan de vlag uit, dankzij een attent gemeentelid die ons een vlag met toebehoren schonk. Immers, als de pastorie een ambassade is, dan hoort daar ook een vlag bij. De Nederlandse vlag, maar ook een witte vlag als teken van Christus’ overwinning voor de christelijke feestdagen. Wellicht ook voor anderen een goed idee!

Overigens, juist rondom de voor ons land zo belangrijke genoemde gedenkdagen, is het helpend om te blijven beseffen dat je als christen ten diepste burger van Gods Koninkrijk bent, dat je mag staan in de vrijheid die Christus door Zijn dood en opstanding verdiend heeft. Dan ben je ook vreemdeling op deze aarde. Daar hadden we het zondagmorgen in de verkondiging ook over. Onze Koning is in de hemel. Als je Hem dienen wilt, heeft dat ongetwijfeld gevolgen voor hoe je op deze aarde leeft. Ik denk daarbij aan wat Paulus schrijft in Kolossenzen 3: “Als u nu met Christus opgewekt bent, zoek dan de dingen die boven zijn, waar Christus is, Die aan de rechterhand van God zit.” Juist daarom bidden we op Koningsdag voor ons koningshuis, gedenken we de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog en vieren we de vrijheid. Immers, het dienen van de allerhoogste Koning krijgt gestalte midden in déze wereld, in déze samenleving, in ónze geschiedenis. Dat helpt ons te vertrouwen dat onze Koning de geschiedenis ook leidt. Ook nu. Ook bij die zaken uit verleden en heden die zo onbegrijpelijk zijn, zoals oorlog dat is. Als de Koning zal komen, dán zal er vrede zijn. Wapens worden dan omgesmeed tot ploegscharen en dan zullen de mensen de oorlog niet meer leren. Wat een machtig visioen! Wie zou daar nu niet naar uitzien…? Het mag werkelijkheid worden – en in het geloof al zijn – voor ieder die Christus dient.

Ik sluit af met een hartelijke groet en zegenwens voor u en jou!
Ds. A. van der Stoep.