Een gemeentelid schreef voor de corona bidstond het onderstaande gedicht. In de moeilijke tijd met beperkingen en ziekte wil Hij je bemoedigen en een toekomstperspectief geven.

We leven in donkere tijden .
De wereld is in diepe nood.
Alles is zo vol lijden.
Alles is zo verstrooid.

De schepping zucht,
bloedt uit duizend wonden.
In een wereld vol van zonden
is Uw oordeel niet van de lucht.

Waarom o God, antwoordt U niet.
U, Die alle ellende op dit aardrijk ziet.
Kunt U dam simpelweg zwijgen?
Is de tijd voorbij om Uw vrede te verkrijgen?

Want de aarde is verduisterd,
verdwenen is het Licht.
De aarde met al haar luister
is voor de vorst der duisternis gezwicht.

Maar als bewijs van Gods genade
kwam het grote Licht, Gods Genadezon
op de door de zonde verduisterde aarde.
Jezus Christus, Die de satan overwon.

Daarom heeft Hij Zich laten slaan.
Zich laten spugen in Zijn Gezicht.
Hij heeft enkel de wil van de Vader gedaan.
Het heilswerk voor ons zondaren, verricht.

Wij hebben het Licht gedoofd.
Maar hiervoor heeft de Vader Zijn Zoon beloofd.
Zodat , wie niet in de duisternis blijft, maar in Hem zal geloven.
Voor eeuwig mag leven, bij de Vader hierboven.

Niets kan ons van Zijn liefde scheiden,
als wij ons leven aan Hem wijden.
Niets kan ons uit Zijn Handen rukken.
Geen vijand zal dat ooit gelukken.

Door een gemeentelid geschreven